Kalendarz adwentowy to zwyczaj zapożyczony z Niemieckiego kościoła luterańskiego na przełomie XIX wieku. Tradycja prowadzenia tego rodzaju kalendarza, a więc odliczania dni od pierwszego dnia Adwentu do Bożego Narodzenia, spotkała się z wielką aprobatą wśród chrześcijan całego świata. Już wówczas starano się mocno zaakcentować radość, jaką można uzyskać z samego procesu oczekiwania.

Dzień Bożego Narodzenia to czas, w którym w każdym kościele szukamy często bardzo prostej i nierzadko odsłużonej przez wiele lat szopki. Mało kto zdaje sobie sprawę, że ten piękny obrzęd zaczął mieć miejsce dopiero w 1223 roku, kiedy to Święty Franciszek z Asyżu w małej miejscowości Greccio, w obszernej grocie wymytej ze skał wulkanicznych zorganizował pierwszą szopkę. Franciszek zrozumiał jak ważne jest, by ludzie potrafili wyobrazić sobie tamtą scenę z życia Jezusa, by w ten sposób osiągnąć bliską relację z narodzonym Dzieciątkiem, a także Jego rodzicami.

Słowo „wigilia” pochodzi od łacińskiego „vigilia” i oznacza czuwanie, trzymanie straży nocnej. Wigilia Bożego Narodzenia, zwana dawniej również „wilią”, to w polskiej tradycji najbardziej uroczysty i wzruszający wieczór w całym roku, najbogatszy w zwyczaje i symbolikę, podczas którego chrześcijańska tradycja przeplata się wciąż z wierzeniami ludowymi, głównie agrarnymi – związanymi z uprawą ziemi.